ประวัติของเมี่ยงคำ
ตามที่ได้อ่านจากประวัติความเป็นมาว่าในสมัยก่อนจะมีข้าราชบริพารในรั้วในวังมากมาย
และการที่จะจัดตั้งเครื่องเสวย
หรือการจัดอาหารถวายก็พยายามคัดสรรเมนูที่ต้องให้แปลก
ใช้ฝีมือประดิดประดอย
และต้องอร่อย
ดังนั้นเมนู
เมี่ยงคำ เป็นเมนูที่ได้แสดงออกถึงฝีมือที่ประณีตมากๆ ต้อง ซอยหอมแดง
หั่นขิง
อ่อนเป็นเต๋าพอดีเท่ากันทุกเต๋า มะนาวติดเปลือกบางๆ
ต้องฝานให้ได้สี่เหลี่ยมเล็กๆ ห้ามมีน้ำ
ไหล
กุ้งแห้งต้องล้างและต้องคัดขนาดของกุ้งให้เท่ากัน แม้กระทั่งถั่วลิสงต้องคั่วเอง
แล้ว
เรียงเม็ดจัดให้สวยตามกลุ่มๆ เหมือนจัดในโตกทางเหนือ นอกจากนั้นจะมีเนื้อมะพร้าวคั่ว
แล้วนำทุกอย่างมาห่อใส่ใบชะพลู หรือใบทองหลาง
ใบชะพลูมีประโยชน์มากๆ
คือ มีคุณค่าทางอาหารสูงมากในเรื่องช่วยย่อยอาหาร ขับเสมหะ
และอุดมไปด้วยแคลเซียม
เหล็ก ฟอสฟอรัส วิตามินซี ดังนั้นผู้หญิงต้องกินมากๆ
ปัจจุบันมี
คนมาดัดแปลงใช้ใบคะน้า เลยเปลี่ยนชื่อเรียกเป็น เมี่ยงคะน้า
แต่เมี่ยงคะน้าไม่ใช้เนื้อ
มะพร้าวคั่ว ใช้กากหมูเพิ่มเข้ามาแทน
สำหรับ
น้ำของเมี่ยง จะเป็นน้ำเดียวกัน สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ กุ้งแห้ง ขิง และหอมแดง
นำมา
โขลกรวมกัน แล้วเคี่ยวกับน้ำตาลปี๊บ ในสมัยก่อนใช้ปลาแห้ง แต่ในปัจจุบันเปลี่ยนเป็นกุ้งไป
หมดแล้ว
เนื่องจากเกรงว่าปลาจะมีกลิ่นคาวปลา และบางที่อาจใส่กะปิลงไปนิดหน่อยแล้วแต่
ชอบ
หากบางคนไม่ชอบกลิ่นกะปิ ก็ไม่ต้องใส่ แต่สุดท้ายต้องเหยาะน้ำปลาและเกลือนิด
หน่อย
จุดประสงค์ของการทำ
เพื่อศึกษาเกี่ยวกับการโภชนาการต่างๆของเมี่ยงคำ(ณ ที่นี้เราศึกษาเรื่องเมี่ยงเต้าเจี้ยว) ไม่ว่าจะเป็น
-การทำเมี่ยงคำ
-ประวัติเมี่ยงคำ
-สูตรแต่ละสูตรของเมี่ยงคำ
-ส่วนประกอบเมี่ยงคำ
-ประโยชน์ของเมี่ยงคำ
-คุณค่้าของสารหารในเมี่ยงคำ
เครื่องปรุงเมี่ยงคำ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น